* Sokak röportajlarında “AKP’ye artık oy vermeyeceğim, MHP’ye oy vereceğim” dedikleri için dalga konusu olan beşerler bir realiteymiş ve sayıları hiç de az değilmiş.
* AKP açısından biri optimist, biri karamsar olmak üzere iki tablo var:
İyimser tablo: Derin ekonomik krizin pençesinde yer alan başarısız bir parti, en yakın siyasi rakibine 10 puan fark atarak hâlâ birinci parti olmayı başarabiliyor. Hem de bu, iktidarının 21. yılında oluyor.
Kötümser tablo: Devleti ve medyayı seçim için seferber eden, muhalefeti terörle ilişkilendirdiği görüntüleri tüm televizyon kanallarında bangır bangır gösteren, başkanının her konuşmasının onlarca televizyon kanalında canlı yayınlandığı bir parti, bir evvelki seçime nazaran, oyunu 7 puan düşürerek her 3 seçmenden birinin oyunu alabildi.
Bu partinin tarihinde yüzde 49’lar, yüzde 47’ler olduğunu da düşününce, ortada bir başarısızlığın olduğu görülebilir çünkü Bahçeli’nin zirvesinin tasının atarak Cumhur İttifakı’nı dağıttığı -daha evvel yapmadığı şey değil- bir denklemde AKP meclis çoğunluğunu kaybediyor.
* AKP son 2 seçimde yedişer puan kaybetti: 2015’te yüzde 49, 2018’de yüzde 42, 2023’te yüzde 35. Buna karşın ortada CHP ismine büyük bir başarısızlık var. Bu kadar geniş bir kitlenin iktidar partisinden koptuğu bir ülkede ana muhalefet partisinin yerinde sayması kabul edilebilir bir şey değil.
* Terör örgütü Hizbullah’ın siyasi kolu HÜDA PAR, Meclis’e girdi. HÜDA PAR’lı vekillerin Meclis’te bir yemin krizine sebep olup olmayacaklarını merak ediyorum.
* Sonuçlar GÜZEL Parti için de beklentinin altında. Geçtiğimiz yıllarda anketlerde yüzde 20’leri bulan ÂLÂ Parti’nin MHP’den daha az oy alması hayal kırıklığı.
* Bilindiği üzere DEVA’nın, Gelecek’in, Saadet’in, Demokrat’ın CHP’ye oy açısından hiçbir katkısı olmadı. Zati olacakları da ne kadar bekleniyordu? Bu yüzden açık bir durum var: Seçmen Altılı masa denen sistemi satın almadı. Şayet Kılıçdaroğlu 2. çeşidi kazanmak istiyorsa radikal bir değişikliğe gitmeli. DEVA, Saadet, Gelecek ve Demokrat Parti’ye “sen yoluna ben yoluma” demeli.
CHP, Altılı masaya rest çekmeden şunu demeli: “Ben size çok sayıda vekillik kazandırdım, ittifak açısından bakıldığında elimden geleni ziyadesiyle yaptım. Projemize nazaran siz de bana kazandıracaktınız lakin, benim size kazandırdığım üzere siz bana kazandıramadınız. O yüzden yeni bir karar almalıyız. Seçmen bu kadar cumhurbaşkanı yardımcılığını, çok kesimli iktidar fikrini benimsemedi. Sizinle iş birliğim Meclis’te, hükümet seviyesinde devam edebilir fakat, benim cumhurbaşkanlığında kendi yoluma bakmam lazım.” diyerek yalnızca İmamoğlu ve Yavaş’ın cumhurbaşkanı yardımcısı olduğu bir formülü masaya getirmeli.
* Seçmen yüzde 0 oyu olan bir partinin iktidarda kelam sahibi olmasını istemiyor. Bu çok başlılığa karşı yapılan bu hareket, kerhen Erdoğan’a oy veren -radikal olmayan- seçmende bir karşılık bulabilir. En azından şu anki durumdan daha çok işe yarayacağını düşünüyorum. Telaffuz değişikliğine gidilmesi koşul zira muhalefet 28 Mayıs öncesi uçurumun kenarında.
* Evet Kılıçdaroğlu’nun 2. çeşit öncesi işi güç. Yalnızca sığınmacı, PKK, FETÖ aksisi bir milliyetçi bir söyleme asılarak seçimi kazanma ihtimali yok. Seçmen laf değil icraat istiyor.
* Dediğim üzere muhalefet uçurumun kenarında ve radikal kararlar almadan kazanma ihtimali düşük.
Delilik tekrar tekrar tıpkı şeyleri yapıp farklı sonuçlar beklemektir, demiş Albert Einstein. Güç vakitler sıkıntı kararlar gerektirir:
“Zor vakitler güçlü insanları; güçlü beşerler uygun vakitleri; güzel vakitler zayıf insanları; zayıf beşerler da güç vakitleri yaratır.”
