Turgay Beşyıldız- Yeniçağ
İstanbul, 18 yıl ortadan sonra 2’nci kere Şampiyonlar Ligi’nde sahne aldı.
Atatürk olimpiyat Stadyumu’ndaki koltuklara ilişkin 72 biletin tükendiği bu gecede; hem İtalyanlar, hem de İngilizler kadrolarını desteklemek için tam teçhizat tribünleri ful doldurdular.
İstanbul’da felekten bir gün çalan her iki ekibin taraftarlarının yanı sıra, Dünya’nın değişik yerlerinden bu müsabakayı izlemeye gelenler, tarihe tanıklık ettiler.
Protokolde ülke önderleri ve çok ünlü simalar vardı.
Bugüne kadar bu kupada 4 sefer final oynayan Internazionale FC, 3 kere Şampiyonlar Ligi şampiyonu olup kupayı müzesine getirirken, yalnızca bir sefer final oynayan ve o finalde de kupayı ülkesinin bir öteki ekibi Chelsea’ye kaptıran Manchester City, bu sefer birinci kere olmak üzere, Avrupa’nın en büyük kupasını alnının teriyle adaya müzesine götürdü.
Liverpool’dan 18 yıl sonra İstanbul, 2’ nci seferde de yeniden bir İngiliz ekibine şanslı geldi.
Aslında bu gecenin bizler istikametinden en hoş tarafı, finalin İstanbul’da olmasının yanı sıra, her iki grubun kaptanlarının da Türk olmasıydı. Gerçi Inter’in bu geceki kaptanı, ekibinin 8 yıldır formasını giyen Hırvat Brozovıc idi. Yeniden de kupayı kim kazanırsa kazansın. Bu Avrupa’nın en kıymetli kupası 90 dakika sonunda bir Türk oyuncunun elinde kesinlikle yükselecekti.
Bir tarafta Almanya doğumlu Balıkesirli İlkay Gündoğan, başka tarafta tekrar Almanya doğumlu Bayburtlu Hakan Çalhanoğlu… Yani kesin olan kupayı havaya kaldıracak bir Türk kadrosu değildi fakat bir Türk grup kaptanıydı.
*
Gökyüzü Mavisi ve Beyaz renkli 1 Milyar Euro kıymetindeki Manchester City FC ile 534 Milyon Euro kıymetindeki Mavi Siyahlı FC Internazionale Milano’nun son hesabı kestikleri bu gecede; oyuna süratli başlayan taraf çizme ekibiydi!
Şampiyonlar Ligi’nde 66. Sefer finalin oynandığı bu seferki ülke Türkiye olurken, bu kupayı bugüne kadar 12 sefer İtalyan grupları konutlarına götürürken, 13 sefer de İngiliz ekipleri kupayı adaya taşıdı.
Yurttaşlar ya da Vatandaşlar lakaplı İngiliz grubu tek golle birinci kere bu kupanın sahibi olurken, teknik işverenleri Guardiola da, Barcelona ‘dan sonra bu kupayı 2’ nci defa kazandığı kadrosu oldu.
Mavi Siyahlılar yahut Natriks Yılanları lakaplı İtalyan kadrosu ise yediği golden sonra 3 net gol durumundan faydalanamaması bana nazaran onların bu gece yazılmış alın yazılarıydı!
İngilizler, maçın favorisi gösterilmesine karşın, geceye süratli başlayan İtalyan teknik adam Simone İnzaghi’nin grubu Inter oldu. Kora kor bir çabanın yaşandığı birinci 25 dakika içersinde İtalyanlar tartısını hissettirirken, yavaş yavaş kendine gelen İspanyol Pep Guardiola’nın grubu; Erling Haaland’ın sol ayağıyla iki defa kaleyi bombaladıysa da, sonuç alamadı.
İstanbul’a sakat ve cezalı oyuncusu olmadan gelen M.City; kimi konumlarda Inter’in kendi alanında top yapmasına pürüz olmaya çalışırken, vakit zaman verdiği 4-2-4 manzaralı dizilişiyle, her an gol atabileceği fotoğrafını da sergiledi ve attı da.
İlk yarıda beklenmedik bir halde sakatlığı nükseden M.City’nin değerli oyuncusu Belçikalı Kevın de Bruyne, yerini Philip Foden’e bırakırken, sanırım bu değişiklik Guardiola’yı çok düşündürmedi.
*
Kadrosunda sakat olan tek eksiği Brezilyalı D. Henrique’siz final maçına gelen Mavi Siyahlılar, gitgide oyunu kendi yarı alanında kabul etmeye başlayınca, gecenin rengi değişmeye başladı.
Karşılaşmanın Polonyalı ünlü orta hakemi Szymon Marciniak, ufak tefek kusurların dışında oyuna yakın takip yaptı. İkili gayretlere uzak kalmadı, gördüğünü çaldı.
Bu ortada, M.City’nin kenar kulübesinde yedek kaleci olarak tanıdık bir sima vardı. Yıllar evvel Bursaspor’un iki dönem kalesini koruyan 38 yaşındaki deneyimli kaleci Scott Carson.
İkinci yarıda, bilhassa topa orta alanda genelde hakim olmaya çalışan her iki grup birbirlerine kontra ataklarla yoklama çekti. Bunlardan birinde maçın üçte birlik son kısmına girildiğinde; İspanyol Rodri’nin golü, İngilizleri 1-0 öne geçirmesinin sevinci stadyumumuzun üzerinden Britanya Krallığı’na kadar gitti.
Ardından Internazionale’nin en tehlikeli atağı çabucak geldi. Dimarco’nun bu konumda aşırtma baş vuruşunda top evvel üst direkten geri geldi. Gelişine tekrar Dimarco kafayı vurdu ancak oyuna ikinci yarı dahil olan Lucacu’nun ayaklarına çarpıp uzaklaşan meşin yuvarlak, İtalyanlar için talihsizliğin tam daniskasıydı!
Gecenin son dakikasına girilirken; bu kere de Lucacu’nun altı pasın içinden müsait durumda vurduğu baş şutunun kaleci Ederson’un ayaklarına çarpıp auta çıkması ise sanırım İtalyanlar için gecenin kırılma noktasıydı.
Hele de uzatmanın son saniyelerinde; ön direkte Interli Gosens’in vurduğu kafayı kaleci Ederson çıkarınca, çabucak akabinde gelen maçın bitiş düdüğü, İngilizlerin ‘gol yiyebiliriz’ gerilimini çılgınca sevince çevirdi.
