Bir müddettir gündemle ilgili açıklamada bulunmayan ve sessizliğini koruyan eski MHP İzmir Milletvekili Oktay Vural, seçim süreciyle ilgili toplumsal medya hesabından çok konuşulacak bir paylaşım yaptı.
Paylaşımında “Soluduğumuz hava, güvensizlikle o kadar kirlenmiş ki neredeyse bizi boğuyor” diyen Vural, “Böyle bir ortamı oluşturan berbatlığı evvel defedip düzgünlüğe ve hoşluğa isnat edilenler üzerinde akıl yürütüp sorgulayıp bir tercihe gerçek yönelmekle yenilenmemiz mümkün olabilir” dedi.
Türkiye 14 Mayıs seçimlerine hazırlanırken önderler ve siyasi partiler de çalışmalarını hızlandırdı. Siyaset sahnesi dozu her geçen gün artan telaffuzları tartışırken eski MHP İzmir Milletvekili Oktay Vural’dan dikkat çeken bir paylaşım geldi.
“SEÇİM SAVAŞ, SANDIK MEZAR”
Seçim süreciyle ilgili sessizliğini toplumsal medyadan yaptığı bir paylaşımla bozan Vural, “Seçim… Ya işgalciler, ya biz… Ya şampanya patlatanlar, ya biz… Ya emperyalistler, ya… Ya teröristler, ya… Ya düşmanlar, ya… Ya küffarlar, ya… Ya darbe, ya… Ya berbatlar, ya… Ya kirliler, ya… Ya dikta, ya… Öteki’ni kullanarak Kendi’ni pazarlamak. Ötekiler ve biz… Kurgu ve algı üzerine seçim… Soluduğumuz hava, güvensizlikle o kadar kirlenmiş ki neredeyse bizi boğuyor. Tek emel Öteki’ni yenmek! Sandığa gömmek… Seçim savaş, sandık mezar…” dedi.
“SEÇİM HÜR TERCİH Mİ YOKSA ZORAKİ TERCİH Mİ?”
Vural’ın paylaşımına şu sözlerle devam etti:
“Bakış açısını daraltan tek istikametli yapısı, daima bir öteki yaratma ve yok etme mantığı üzerine kuranlar, tezlerini savunmak için, özgür iradesini idareye devretmiş; düşünmeyen, kendine has inisiyatif hakları olmayan, şahıslara büyük gereksinim duyar. Seçim hür tercih mi, yoksa zoraki tercih mi? Demokrasi çaresizlikler üzerinden zorla ‘rıza üretme’ mi? Demokrasi iki kurtla bir kuzunun akşam yemeğinde ne yiyeceklerine karar vermek mi? ‘Fikir ona derler ki, bir yol açsın, yol ona derler ki, bir gerçeğe ulaşsın.’ (Mevlana)
“KÖTÜLÜĞÜ DEFEDİP GÜZELLİĞE İSNAT EDİLENLER ÜZERİNE AKIL YÜRÜTÜLMELİ”
Gerçeğe nasıl ulaşacağız? İyi-kötü, güzel-çirkin, nimet-belâ, fayda-zarar, ümit-korku bir bütünün modülleridir. Bu özellikler değişime, dönüşüme kılavuzluk etmektedir. Bu kılavuzu kullanmak için bilgi, fikir, paha eksenli akıl, idrak ve sorumluluk gerekir. Bilgi sahibi olmadan fikir, fikir olmadan siyaset olur mu? Unsurdan yoksun politik telaffuzun hedef, amaç ve manasını kaybetmesi ortamı çölleştirmiyor mu? Marjinalleşme, kutuplaşma ve kişiselleşmeyle siyaset nereye kadar? Bu sürecin yapısallaşması bizi nereye götürür? Bu türlü bir ortamı oluşturan berbatlığı evvel defedip güzelliğe ve hoşluğa isnat edilenler üzerinde akıl yürütüp sorgulayıp bir tercihe hakikat yönelmekle yenilenmemiz mümkün olabilir.”
