İHA’da yer alan habere nazaran, 6 Şubat tarihinde Kahramanmaraş’ta meydana gelen yıkıcı zelzelelerde Adıyaman’da ikamet eden Nazif Yıldız, ailesiyle birlikte sarsıntıdan 4 gün sonra Diyarbakır’a geldi. Kentte merkez Bağlar ilçesindeki Süleyman Bin Halid KYK Kız Öğrenci Yurduna ailesiyle yerleşen Yıldız, zelzelenin tüyler ürperten dehşetini anlattı.
Asrın felaketi olarak nitelendirilen zelzelesi hayatında hiç yaşamadığını lisana getiren Yıldız, zelzele gecesi herkesin çaresiz olduğunu lisana getirdi.
Deprem gecesinde kıyametin koptuğunu sanan Yıldız, “6 Şubat gecesi çocuklarımla birlikte hepimiz yatıyorduk. Saat 04.17’de uyandığımız vakit güya kıyamet kopuyor sandık. Konutun içerisinde her taraf darmadağın olmuştu. Dışarı çıktığımızda kıyamet kopmuş üzere her taraf yıkılmıştı. Enkaz başlarından herkesin eli kolu bağlıydı. Enkaz altında herkesin kesinlikle bir akrabası vardı. Elimizden hiçbir şey de gelmiyordu. Enkazda 20 kişi ufak bir taşı kaldırmaya çalışıyorduk, kaldıramıyorduk. Herkes çaresiz formda sağa sola koşturup bağırıp ağlıyordu. O gece güya Allah tarafından sel akıyor üzere de yağmur yağıyordu” sözlerini kullandı.
Saat 13.24’te Kahramanmaraş merkezli ikinci sarsıntıda binaların gözleri önünde kum üzere döküldüğünü söyleyen Yıldız, “Aynı gün içerisinde saat 13.30’da biz otomobilde iken yeniden sarsıntı oldu. Otomobilimiz da iki bina ortasında kalmıştı, geriye yahut ileriye gerçek da gidemiyorduk. Her taraf yıkık dökük içinde kalmıştık. O esnada hepimiz tarlaya hakikat kaçmaya çalıştık. Karşımızdaki binalar gözümüzün önünde kum üzere dökülüyordu. O esnada biz çok korkmaya başlamıştık. Güya yer yarılıp yerin tabanına giriyoruz sandık. Tekrar de Rabbime şükürler olsun. Ailem ve çocuklarıma bir şey olmadı. Dostlarım ve arkadaşlarım birden fazla enkaz altında kalarak hayatını kaybetti” dedi.
Yaraları sarmak için tekrar Adıyaman’a döneceklerini lisana getiren Yıldız, şunları kaydetti:
İki gece çadırda kaldık fakat çok soğuktu. Rabbimden niyaz ediyorum ki bir daha bu türlü bir felaketin yaşanmamasıdır. 9 Şubat günü Diyarbakır’a gelmeye karar verdik. Allah bir kapıyı kapatıp başka kapıyı açar. İnşallah tekrar döneceğiz. Konteyner yahut bir mesken olsa çok yeterli olurdu. Babam yaşlı, 85 yaşında memlekete dönmek istiyor.
