Millet İttifakı Cumhurbaşkanı Adayı Kemal Kılıçdaroğlu, Tekirdağ Cumhuriyet Meydanı’nda miting düzenledi. Mitinge Demokrasi ve Atılım (DEVA) Partisi Önderi Ali Babacan ve Ankara Büyükşehir Belediye Lideri Mansur Yavaş da katıldı.
Mitingde konuşma yapan Ali Babacan, “İşkenceye sıfır toleranstan Sinan Ateşlerin vurulduğu bir ülke haline geldik. Çetenin mafyanın cirit attığı bir ülke haline geldik” dedi.
Babacan’ın konuşması şu halde:
“İŞKENCEYE SIFIR TOLERANSTAN SİNAN ATEŞ’LERİN VURULDUĞU BİR ÜLKE HALİNE GELDİK”
İşkenceye sıfır toleranstan Sinan Ateş’lerin vurulduğu bir ülke haline geldik. Çetenin mafyanın cirit attığı bir ülke haline geldik. Bu ülke bunu hakketmiyor. Görüyorsunuz, ‘nereden nereye.’ Devlet idaresinde ortak akıldan tek akla, keyfiliğe; yöneten takımlarda liyakatten kayırmacılığa. Dış siyasette AB rotasından Şangay Beşlisi’ne, ‘nereden nereye.’ Arabulucu, güçlü, prestijli Türkiye’den kapı kapı ondan 2 milyar, ondan 3 milyar para istemek zorunda kalan bir ülkeye. Tüm dünyanın cazibe merkezi olan Türkiye’den gençlerin kaçmak istediği Türkiye’ye, ‘nereden nereye.’
“BİZ VATANDAŞIMIZIN SOFRASINA GÖZÜMÜZ ÜZERE BAKMAK ZORUNDAYIZ”
Tekirdağ’dayız, bir serhat ilimizdeyiz. Şurada Avrupa Birliği (AB) ile ortamızda 200 kilometre var. Onların yüzü gülüyor, Tekirdağlı hemşerilerim eziyet çekiyor. Biz ülkemizi çok seviyoruz. Vatanımızı, toprağımızı, insanımızı çok seviyoruz. Lakin bu hak mıdır, reva mıdır? Bu eziyet, bu dert nedir? Nedir bu hoş insanlarımızın çektiği? Bir kilo soğan 30 lira olmuş, kıyma 300-400 lira olmuş. Hak mıdır? Bunu söyleyince de ‘bakmayın soğana’ diyorlar lakin vatandaşımızın kederi bu. Kusura bakmasınlar, biz bakmak zorundayız. Biz vatandaşımızın sofrasına gözümüz üzere bakmak zorundayız. Türkiye, bu partili, taraflı cumhurbaşkanlığı sistemi başladıktan sonra, son 5 yıldır daima olarak yoksullaşıyor. Kim Türk lirası cinsinden gelirle yaşıyorsa ismi ister memur olsun, emekçi olsun, emekli olsun, esnaf olsun, çiftçi olsun herkes kaybetti. Bir avuç insan kazandı, bütün Türkiye kaybetti. Enflasyon yoluyla kaybettirdiler. Herkesin cebindeki paranın kıymetini düşürdüler. Nitekim ok üzülüyoruz.
“HERKESİN CEBİNDEKİ 200 LİRADAN 124 DOLARI KİM ÇALDI”
Bu 200 lira, tedavüle birinci 2009 yılında çıktı. 2009 yılında, bu 200 lira, tam 134 dolar ediyordu. Bugün 10 dolar bile etmiyor zira Kapalı Çarşı’da başka kur var, bankada başka kur var, döviz ofisinde başka kur var. Memleketi ta Özal öncesine döndürdüler. Bu para 134 dolar ederken artık 10 dolar etmiyor, ortadaki fark 124 dolar. Herkesin cebindeki bu paradan 124 doları kim çaldı, kim aldı bunu? Enflasyon yoluyla hepimizi yoksullaştırdılar. Bir vakitler vatandaşımızın sofrası, buzdolabı, hayatı zenginleşmişti. Biz yaşadık o yılları. Gençler rahatlıkla bir cep telefonu alıyordu. Yeni işe giren bir mühendis kardeşimiz aylık maaşıyla, taksitle bir otomobil alabiliyordu. Şu anda bir otomobil almak hayal. Bir konut almak imkânsız. Evlenemiyorlar.
“TÜRKİYE HİÇBİR VAKİT BU KADAR YÜKSEK ENFLASYON GÖRMEMİŞTİ”
Ülkenin düştüğü durum bu. Ve o âlâ periyotlarda kimse gençlere, ‘çıkar telefonunu göster’ demiyordu. O denli laflar yoktu. Emekliler, torunlarına gönlünce ikram alabiliyordu, hatta emekliler, maaşlarından artırdıklarıyla Avrupa’da otobüsle de olsa bir çeşit yapıp gelebiliyorlardı. Artık imkânsız. Emekli maaşı temel besin muhtaçlığına yetmiyor. Emekli maaşıyla şöyle bir sofra kurmak, buzdolabını doldurmak mümkün değil. Ne oldu o günlere, nasıl geldik bu günlere, diye sormamız lazım. Bu enflasyon, hırsızlığın en çağdaş prosedürü. Yıllarca düşük seyreden enflasyon, son 5 yılda katlaya katlaya arttı. Cumhuriyet tarihinin en yüksek enflasyonu şu geçtiğimiz yılda gerçekleşti. TÜİK enflasyon sayıları tutmaya başladığından bugüne kadar Türkiye hiçbir vakit bu kadar yüksek enflasyon görmemişti.
“HUKUK VE ADALETİ AYAKLAR ALTINA ALIP BİR ÜLKENİN İKTİSADINI DÜZELTEMEZSİNİZ”
Hani çok sevdiği bir soru vardı ya; ‘Nereden nereye’ sıkıntısı. Yıl 2013, kişi başına düşen ulusal gelir 12 bin 500 dolar. Gaye koyduk, dedik ki, ‘2023 yılında bu ülke 25 bin dolara ulaşır.’ Şu an 10 bin 500 dolar. 2013’te, 12 bin 500 dolardan aldılar, 10 bin 500’e düşmüş durumda. 10 yıldır geriye sayıyor bu ülke. Gençlerimizin umudu kararıyor. Gençlerimiz yarınlarını diğer ülkelerde aramaya başlıyorlar. İktisatta dünya sıralamasında 16’ncılıktan 21’inciliğe düştük. Hukukun üstünlüğünde dünyada 59’unculuğa yükselmiştik 117’nciliğe düştük. Ne kadar hukuk o kadar iktisat. Ne kadar adalet o kadar iktisat. Hukuk ve adaleti her gün ayaklar altına alıp bir ülkenin iktisadını düzeltemezsiniz, mümkün değil.
“EN FAZLA İKİ YILDA ENFLASYONU TEK HANEYE İNDİRECEĞİZ”
Endişeye mahal yok. Bu ekonomik kriz, bu darboğaz düzgün, dürüst ve ehil takımlar iş başına geldiğinde inşallah çok süratli bir halde çözülecektir. 6 ayda bu ülke, bu kriz ikliminden çıkar ve daima diyoruz en fazla 2 yılda da enflasyon tek haneye iner. Türkiye bunu başardı tekrar başaracak. İnanın bu düştüğümüz durum asla yazgımız değil. Türkiye’nin yarınları elimizde, hepimizin elinde. Daima birlikte bu ülkeyi tekrar ayağa kaldıracağız. Koşmaya başlayacağız ve ülke inşallah kanatlanıp uçacak. Bu her birimizin sofrasının bereketlenmesi demek. Faturaları sıkıntı etmeyeceğiz, ödemelerimizi rahat yapacağız, buzdolaplarımızı huzurla doldurabileceğiz demek. Hani külliyede Togg yerli araba dolaşıyor ya o yerli arabanın herkes tarafından rahatlıkla satın alınabileceği bir Türkiye hedefliyoruz biz. Otomobil var da para yok, almayınca millet ne yapacak o arabayı. Yerli marka diyoruz yerli araba demiyoruz. İkisinin farkı var. Bunlar hayal değil.
“TENCEREDE ET DEĞİL DE KAYGI KAYNAYINCA HÜKÜMETİN DEĞİŞME VAKTİ GELDİ DEMEK”
Patates-soğan seçimleri değiştirecek aşikâr. Tencere kaynamayınca olmuyor. Tencerede et değil de sıkıntı kaynayınca hükümetin değişme vakti geldi demek. Müsait bir yerde indireceğiz daima birlikte. Bu ülke vaktinde çok büyük muvaffakiyetler elde etti. Gençler, KYK burslarından biriktirdikleriyle rahatlıkla tatil yapabiliyorlardı. Artık gençler, bayramda ailelerini görmeye gidemiyorlar. Otobüs parasını biriktiremiyor birçok gencimiz. İşe yeni başlayanlar, krediyle de olsa otomobil alıyordu, mesken alıyordu. Son model otomobilleri almak kolaylaşmıştı. Emeklilerimiz maaşlarıyla rahat geçinip bir kenara brikim de yapabiliyorlardı. İnanın çok daha düzgünü olacak.
“ORTA GELİRLİYKEN BİRDEN AÇLIK HUDUDUNUN ALTINDA YAŞAMAYA BAŞLANAN MİLYONLARA SESLENİYORUM”
Formül kolay: İnancı oluşturun, gerisi çok kolay. Evladının beslenme çatasını dolduramayan gözü yaşları annelere sesleniyorum, sabahtan akşama çalıştığı halde meskenine rahata meyve-sebze alamayan babalara sesleniyorum, diplomaları meskende dururken motosiklet üstünde canını tehlikeye atarak çalışan kurye kardeşlerimize sesleniyorum, orta gelirliyken birden açlık hududunun altında yaşamaya başlayan milyonlara sesleniyorum. Nasıl ki 2001-2002 krizinden sonra refahı yaşadıysak, nasıl ki 2009 krizinden sonra Türkiye tekrar güçlenip ayağa kalktıysa, bu krizden de daima bir arada çıkacağız. Adaletle, hukukla, ortak akılla ve beraberce yapacağız. Hakkı düştüğü yerden tutup kaldıracağız, adaleti hâkim kılacağız.
“GÜVEN OLMAYINCA OLMAZ”
Güven olmayınca olmaz. Ben, ‘güven çok önemli’ deyince gençler soruyor: ‘Güven deyip duruyorsun Liderim da inanç nasıl oluşur?’ ‘8 hususta size özetleyeyim’ diyorum: Konuşunca doğruyu söyleyeceksin. Kelam verince tutacaksın. Emanete hıyanet etmeyeceksin. Devlet yönetiyorsan adaletten asla sapmayacaksın. Ehliyetli, liyakatli takımlarla çalışacaksın. İstişareyle yöneteceksin. Şeffaf olacaksın, çalmayacaksın. Her vakit hesap vermeye hazır olacaksın, hesap vermekten kaçmayacaksın. Bu 8 maddeyi yapın, korkmayın, itimadı oluşturtursunuz.
“ÖNÜMÜZDE İKİ TERCİHLİ BİR REFERANDUM VAR: KARA KIŞ MI, BAHAR MI”
Önümüzde sayılı günler var, 18 gün. Sayılı gün çabuk geçer. Önümüzde bir referandum var. Yalnızca iki tercihli bir referandumdan bahsediyoruz. Birinci sandıkta Sayın Erdoğan mı Sayın Kılıçdaroğlu mu? İkinci sandıkta da Cumhur İttifakı mı Millet İttifakı mı? İki tercihli referandum. Bu iki tercihi, size daha kolaylaştırarak anlatacağım. Belirleyici olan iki seçenek var, gerisi ayrıntı, teferruat. Otoriterlik mi, demokrasi mi? Öfke-nefret mi, sevgi mi? Kriz mi, huzur mu? Şu anda istişaresiz karar veren bir yapı mı-tek akıl mı, ortak akıl mı? Tekirdağ bunun karşılığını biliyor. İki seçenekten birisin seçecek Tekirdağ. Bir öbür bakışta, bu bir referandum olacak lakin özetin de özeti karşımızda iki tane seçenek olacak: Kara kış mı, bahar mı? Karşılık kolay.
“14 MAYIS’TA OYUNUZU VERİP, SIRTINIZI YASLAYIP GERİSİNİ İZLEYECEKSİNİZ ZİRA GERİSİ BİZDE”
Tekirdağ bu işi bitirmiş. Tekirdağ kararını vermiş. Sizden kelam istiyorum. Bu seçimi birinci cinste tamamlayacak mıyız? Birinci pusulada daima bir arada ortak cumhurbaşkanı adayımız Sayın Kılıçdaroğlu’nun isminin altına ‘evet’ mührünü basacak mıyız? İkinci pusulada, Millet İttifakı’nın çerçevesi içinde Cumhuriyet Halk Partisi’nin logosunun altında, DEVA için, Gelecek için, Saadet için, Demokrat için ‘evet’ mührünü basacak mıyız? 14 Mayıs’ta oyunuzu verip sırtınızı yaslayıp gerisini izleyeceksiniz zira gerisi bizde. Her şeyiyle hazırız, 2 bin 300 unsurluk ortak aksiyon planımızla, takımlarımızla, 84 unsurluk anayasa değişiklik paketimizle hazırız. Biz bu hazırlıkları çok evvelce yaptık.
“TRAFOYA KEDİ GİRMESİN DİYE OYLARIMIZA SAHİP ÇIKACAĞIZ”
Trafoya kedi girmesin diye, oylarımıza sahip çıkacağız. Tüm Türkiye’de, 50 bin binada, 200 bin sandıkta oylarımıza sahip çıkacağız. Altı parti bunun bütün altyapısını oluşturduk, oluşturuyoruz. Hiçbir binayı, hiçbir sandığı boş bulandırmayacak halde ağı oluşturduk, oluşturuyoruz. Tek bir parti bunu yapmakta zorlanabilir lakin altı parti el ele verdiği, güç birliği yaptığı vakit bu işi çözüyoruz. Tahlil bizde. Adaleti getireceğiz. Türkiye’yi keyifli insanların, huzurun, itimadın, adaletin, zenginliğin ülkesi yapacağız. Türkiye’yi dünyanın yıldızı yapacağız. Yunanistan da Bulgaristan da buraya gıptayla bakacak. Bütün bu coğrafya için ilham kaynağı olacağız. Daima birlikte başaracağız. 15 Mayıs sabahı, hepimiz o özlediğimiz Türkiye’ye uyanalım.
